کد مطلب:315070 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:286
رفتار با خاندان پیامبر خدا پس از رحلت حضرتش
بعضی از اهل سنت ادعا می كنند كه علی علیه السلام و بنی هاشم در سقیفه حاضر شدند و با خلیفه بیعت كردند، در حالی كه این نظر خلاف واقعیت است و خود اهل سنت در كتب معتبر خود این گونه بیان كرده اند:
حضرت علی علیه السلام تا زمان شهادت حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام بیعت نكرده است و زمان آن را حداقل شش ماه پس از وفات پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله دانسته اند. علاوه بر آن، در كتب اهل سنت آمده: علی علیه السلام را به زور به مسجد برده اند و خانه حضرت علی علیه السلام را به آتش كشیده اند. از جمله:
1- ابوجعفر بلاذری كه از موثقین مورخان و محدثان معروف اهل سنت است در تاریخ خود روایت نموده هنگامی كه ابوبكر، علی علیه السلام را برای بیعت طلبید و قبول نكرد، عمر را فرستاد تا آتشی بیاورد و خانه را بسوزاند.
حضرت فاطمه علیهاالسلام در خانه او را ملاقات كرد فرمود: ای پسر خطاب! آمده ای خانه را بر من بسوزانی؟
[ صفحه 174]
گفت: آری این عمل قوی تر و حتمی تر است از آنچه پدرت آورده (!!)
2- ابن ابی الحدید و طبری روایت كرده اند: عمر با اسید بن خضیر، سلمة بن اسلم و جماعتی به در خانه علی علیه السلام رفتند، عمر گفت: بیرون بیایید والا خانه را بر شما می سوزانم.
3- ابن خزابه در كتاب «غرر» از زید بن اسلم روایت كرده كه گفت: وقتی علی علیه السلام و اصحابش از بیعت امتناع كردند، من از آنها بودم كه با عمر هیزم برداشتم و به در خانه فاطمه علیهاالسلام بردیم.
عمر به فاطمه گفت: بیرون كن هر كه در این خانه است والا خانه و هر كه در آن است را می سوزانم.
در آن وقت علی و فاطمه و حسنین علیهم السلام و جماعتی از اصحاب و بنی هاشم در آن خانه بودند. فاطمه علیهاالسلام فرمود: آیا خانه را بر من و فرزندانم می سوزانی؟
گفت: بلی والله! تا بیرون آیند و با خلیفه بیعت كنند (!!)
4- ابن عبدربه در جزو سوم «عقد الفرید» صفحه 63 مشروحا توضیح داده است.
5- ابن ابی الحدید در صفحه 134 جلد اول «شرح نهج البلاغه» (چاپ مصر) از كتاب «سقیفه» جوهری این موضوع را به طور مبسوط نقل نموده است.
6- ابن قتیبه ی دینوری در صفحه 13 جلد اول كتاب معروف «الامامة و السیاسة» قضیه سقیفه را مفصلا شرح می دهد و مطلب را این طور شروع می كند:
ان ابابكر رضی الله عنه تفقد قوما تخلفوا عن بیعته عند علی كرم الله وجهه، فبعث الیهم عمر فجاء فناداهم و هم فی دار علی، فابوا ان یخرجوا، فدعا بالحطب، و قال: و الذی نفس عمر بیده! لتخرجن او لاحرقنها علی من فیها.
فقیل له: یا اباحفص! ان فیها فاطمة.
فقال: و ان.
فخرجوا فبایعوا الا علیا...
[ صفحه 175]
ابابكر مطلع شد كه عده ای نزد علی علیه السلام جمع شده اند و با او بیعت نمی كنند. پس عمر را به جانب آنها فرستاد. عمر آنها را در حالی كه در خانه علی علیه السلام بودند صدا كرد. آنها از خروج امتناع كردند، پس عمر دستور داد هیزم آوردند و گفت: قسم به خدایی كه جان عمر به دست اوست! یا خارج می شوید، یا خانه را با اهلش آتش می زنم (!!)
به او گفتند: ای اباحفص! در این خانه فاطمه علیهاالسلام است.
جواب داد: حتی اگر فاطمه هم باشد (!!)
آنگاه همه خارج شدند و بیعت كردند مگر علی علیه السلام...
هنگامی كه فاطمه علیهاالسلام صدای آنها را شنید به صدای بلند ندا درداد:
یا ابت! یا رسول الله! ماذا لقینا بعدك من ابن الخطاب و ابن ابی قحافة:
ای پدرجان! ای پیامبر خدا! بعد از تو از دست عمر بن خطاب و ابوبكر چه بر سر ما می آید.
همین كه مردم صدای ناله فاطمه علیهاالسلام را شنیدند برگشتند در حالی كه اشك هایشان جاری و جگرهایشان سوخته بود؛ ولی عمر با عده ای ماندند تا علی علیه السلام را به اجبار از خانه بیرون آوردند و نزد ابوبكر بردند. به آن حضرت گفتند: با ابوبكر بیعت نما.
فرمود: اگر بیعت نكنم چه خواهید كرد؟
گفتند: اذا والله الذی لا اله الا هو! نضرب عنقك؛ در آن صورت، قسم به خداوندی كه جز او معبودی نیست! گردنت را می زنیم.
علی علیه السلام فرمود: پس بنده ی خدا و برادر رسول او را خواهید كشت...
ابن قتیبه شرح قضیه را مفصل بیان می كند و این گونه ادامه می دهد:
علی علیه السلام بیعت نكرده به خانه برگشت. بعدها ابوبكر و عمر (با مقدماتی) به
[ صفحه 176]
منزل فاطمه علیهاالسلام رفتند تا (به زعم خود) رضایت او را فراهم كنند.
حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود: آیا نشنیده اید كه پدرم فرمود: سخط فاطمه سخط و نارضایتی من است؟
گفتند: آری.
پس فرمود: خدا را شاهد می گیرم شما دو نفر مرا اذیت نموده اید، در هر نمازی شما را نفرین می كنم تا پدرم را ببینم و از شما شكایت كنم.
7- احمد بن عبدالعزیز جوهری در كتاب «سقیفه ی» خود به تفصیل روایات مختلفی در این موضوع ذكر كرده است و در پایان یكی از روایات آورده است كه:
فغضبت فاطمة علیهاالسلام علی ابی بكر و لم تتكلم به حتی توفیت.
فاطمه علیهاالسلام بر ابوبكر خشمناك بود و با او سخن نگفت تا آنگاه كه به شهادت رسید.
8- مسعودی صاحب تاریخ «مروج الذهب» در كتاب «اثبات الوصیه» ضمن شرح مفصل قضایای روز سقیفه می گوید:
فهجموا علیه و احرقوا بابه و استخرجوه منه كرها و ضغطوا سیدة النساء بالباب حتی اسقطت محسنا.
پس آنان بر خانه علی علیه السلام هجوم بردند و در خانه را آتش زدند و علی علیه السلام را به زور از خانه خارج كردند و سرور زنان عالم حضرت زهرا علیهاالسلام را میان در و دیوار آن چنان فشار دادند كه فرزندش محسن را سقط نمود.
قضیه آتش زدن و اجبار و اكراه به بیعت، توهین به علی علیه السلام و بنی هاشم برای بیعت، سقط جنین و سایر مظالم در كتب معتبر علمای اهل سنت ضبط است و اگر اعتراضی است به بلاذری، طبری، ابن خزابه، ابن عبدالبر، ابن عبدربه
[ صفحه 177]
جوهری، مسعودی، نظام، ابن ابی الحدید، ابن قتیبه، ابن شحنه، حافظ ابراهیم و امثال ایشان است كه در كتاب های خود نوشته اند و اشعاری سروده اند.
حضرت علی علیه السلام تا زمان شهادت حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام بیعت نكرده است و زمان آن را حداقل شش ماه پس از وفات پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله دانسته اند. علاوه بر آن، در كتب اهل سنت آمده: علی علیه السلام را به زور به مسجد برده اند و خانه حضرت علی علیه السلام را به آتش كشیده اند. از جمله:
1- ابوجعفر بلاذری كه از موثقین مورخان و محدثان معروف اهل سنت است در تاریخ خود روایت نموده هنگامی كه ابوبكر، علی علیه السلام را برای بیعت طلبید و قبول نكرد، عمر را فرستاد تا آتشی بیاورد و خانه را بسوزاند.
حضرت فاطمه علیهاالسلام در خانه او را ملاقات كرد فرمود: ای پسر خطاب! آمده ای خانه را بر من بسوزانی؟
[ صفحه 174]
گفت: آری این عمل قوی تر و حتمی تر است از آنچه پدرت آورده (!!)
2- ابن ابی الحدید و طبری روایت كرده اند: عمر با اسید بن خضیر، سلمة بن اسلم و جماعتی به در خانه علی علیه السلام رفتند، عمر گفت: بیرون بیایید والا خانه را بر شما می سوزانم.
3- ابن خزابه در كتاب «غرر» از زید بن اسلم روایت كرده كه گفت: وقتی علی علیه السلام و اصحابش از بیعت امتناع كردند، من از آنها بودم كه با عمر هیزم برداشتم و به در خانه فاطمه علیهاالسلام بردیم.
عمر به فاطمه گفت: بیرون كن هر كه در این خانه است والا خانه و هر كه در آن است را می سوزانم.
در آن وقت علی و فاطمه و حسنین علیهم السلام و جماعتی از اصحاب و بنی هاشم در آن خانه بودند. فاطمه علیهاالسلام فرمود: آیا خانه را بر من و فرزندانم می سوزانی؟
گفت: بلی والله! تا بیرون آیند و با خلیفه بیعت كنند (!!)
4- ابن عبدربه در جزو سوم «عقد الفرید» صفحه 63 مشروحا توضیح داده است.
5- ابن ابی الحدید در صفحه 134 جلد اول «شرح نهج البلاغه» (چاپ مصر) از كتاب «سقیفه» جوهری این موضوع را به طور مبسوط نقل نموده است.
6- ابن قتیبه ی دینوری در صفحه 13 جلد اول كتاب معروف «الامامة و السیاسة» قضیه سقیفه را مفصلا شرح می دهد و مطلب را این طور شروع می كند:
ان ابابكر رضی الله عنه تفقد قوما تخلفوا عن بیعته عند علی كرم الله وجهه، فبعث الیهم عمر فجاء فناداهم و هم فی دار علی، فابوا ان یخرجوا، فدعا بالحطب، و قال: و الذی نفس عمر بیده! لتخرجن او لاحرقنها علی من فیها.
فقیل له: یا اباحفص! ان فیها فاطمة.
فقال: و ان.
فخرجوا فبایعوا الا علیا...
[ صفحه 175]
ابابكر مطلع شد كه عده ای نزد علی علیه السلام جمع شده اند و با او بیعت نمی كنند. پس عمر را به جانب آنها فرستاد. عمر آنها را در حالی كه در خانه علی علیه السلام بودند صدا كرد. آنها از خروج امتناع كردند، پس عمر دستور داد هیزم آوردند و گفت: قسم به خدایی كه جان عمر به دست اوست! یا خارج می شوید، یا خانه را با اهلش آتش می زنم (!!)
به او گفتند: ای اباحفص! در این خانه فاطمه علیهاالسلام است.
جواب داد: حتی اگر فاطمه هم باشد (!!)
آنگاه همه خارج شدند و بیعت كردند مگر علی علیه السلام...
هنگامی كه فاطمه علیهاالسلام صدای آنها را شنید به صدای بلند ندا درداد:
یا ابت! یا رسول الله! ماذا لقینا بعدك من ابن الخطاب و ابن ابی قحافة:
ای پدرجان! ای پیامبر خدا! بعد از تو از دست عمر بن خطاب و ابوبكر چه بر سر ما می آید.
همین كه مردم صدای ناله فاطمه علیهاالسلام را شنیدند برگشتند در حالی كه اشك هایشان جاری و جگرهایشان سوخته بود؛ ولی عمر با عده ای ماندند تا علی علیه السلام را به اجبار از خانه بیرون آوردند و نزد ابوبكر بردند. به آن حضرت گفتند: با ابوبكر بیعت نما.
فرمود: اگر بیعت نكنم چه خواهید كرد؟
گفتند: اذا والله الذی لا اله الا هو! نضرب عنقك؛ در آن صورت، قسم به خداوندی كه جز او معبودی نیست! گردنت را می زنیم.
علی علیه السلام فرمود: پس بنده ی خدا و برادر رسول او را خواهید كشت...
ابن قتیبه شرح قضیه را مفصل بیان می كند و این گونه ادامه می دهد:
علی علیه السلام بیعت نكرده به خانه برگشت. بعدها ابوبكر و عمر (با مقدماتی) به
[ صفحه 176]
منزل فاطمه علیهاالسلام رفتند تا (به زعم خود) رضایت او را فراهم كنند.
حضرت فاطمه علیهاالسلام فرمود: آیا نشنیده اید كه پدرم فرمود: سخط فاطمه سخط و نارضایتی من است؟
گفتند: آری.
پس فرمود: خدا را شاهد می گیرم شما دو نفر مرا اذیت نموده اید، در هر نمازی شما را نفرین می كنم تا پدرم را ببینم و از شما شكایت كنم.
7- احمد بن عبدالعزیز جوهری در كتاب «سقیفه ی» خود به تفصیل روایات مختلفی در این موضوع ذكر كرده است و در پایان یكی از روایات آورده است كه:
فغضبت فاطمة علیهاالسلام علی ابی بكر و لم تتكلم به حتی توفیت.
فاطمه علیهاالسلام بر ابوبكر خشمناك بود و با او سخن نگفت تا آنگاه كه به شهادت رسید.
8- مسعودی صاحب تاریخ «مروج الذهب» در كتاب «اثبات الوصیه» ضمن شرح مفصل قضایای روز سقیفه می گوید:
فهجموا علیه و احرقوا بابه و استخرجوه منه كرها و ضغطوا سیدة النساء بالباب حتی اسقطت محسنا.
پس آنان بر خانه علی علیه السلام هجوم بردند و در خانه را آتش زدند و علی علیه السلام را به زور از خانه خارج كردند و سرور زنان عالم حضرت زهرا علیهاالسلام را میان در و دیوار آن چنان فشار دادند كه فرزندش محسن را سقط نمود.
قضیه آتش زدن و اجبار و اكراه به بیعت، توهین به علی علیه السلام و بنی هاشم برای بیعت، سقط جنین و سایر مظالم در كتب معتبر علمای اهل سنت ضبط است و اگر اعتراضی است به بلاذری، طبری، ابن خزابه، ابن عبدالبر، ابن عبدربه
[ صفحه 177]
جوهری، مسعودی، نظام، ابن ابی الحدید، ابن قتیبه، ابن شحنه، حافظ ابراهیم و امثال ایشان است كه در كتاب های خود نوشته اند و اشعاری سروده اند.